عمل ارتباط دو جنس مخالف بدون ارتباط مشروع به عنوان جرم و یک عمل مجرمانه با عنوان رابطه نامشروع شناسایی شده است. در هر جامعه قانونگذار بر اساس برخی معیارهای فرهنگی و مذهبی رفتارهایی را به عنوان جرم شناسایی می کند که در جامعه ای دیگر جرم تلقی نمی‌شود. کشور ما ایران نیز از این قاعده مستثنی نبوده و به جهت پیروی از قواعد فرهنگی و مذهبی قوانینی درمورد رابطه نامشروع دارد. اما آنچه باعث می شود تا توجه به این عنوان مجرمانه بیشتر شود، تعامل بیشتر مرد و زن در جامعه بوده که منجر افزایش محدوده ارتباط مشروع در افکار مردم شده است.

در واقع شاید در دو دهه گذشته مرد و زنی که در یک اداره همکار بوده و در راه برگشت به منزل هم مسیر می شدند، چنین اقدامی از ناحیه سایر افراد جامعه مذموم و مورد شماتت قرار می گرفت. اما امروزه چنین رفتاری طبیعی بوده و از زمره رفتارهای شماتت آور خارج شده است. حال این سوال مطرح می شود که آیا چنین رفتاری دیگر جرم نیست؟ دیگر قاضی دادگاه نمی تواند چنین رفتاری را که در جامعه حالت طبیعی به خود گرفته است، مورد مجازات قرار دهد؟ پاسخ دادن به چنین سوالی ابتدائا نیازمند بررسی قانونی جرم رابطه نامشروع  است.

در پرونده های روابط نامشروع استخدام یک وکیل روابط نامشروع خوب همواره توصیه می‌شود تا از عواقب و پشیمانی های بعدی جلوگیری شود.

مصادیق و جرم رابطه نامشروع

آنچه در قانون به عنوان مستند به عنوان جرم رابطه نامشروع قرار گرفته است ماده 637 قانون مجازات اسلامی(کتاب تعزیرات) می باشد. به موجب ماده مزبور: «هر گاه زن و مردی که بین آنها علقه زوجیت نباشد، مرتکب روابط نامشروع یا عمل منافی عفت غیر از زنا از قبیل تقبیل یا مضاجعه شوند، به شلاق تا نود و نه ضربه محکوم خواهند شد و اگر عمل با عنف و اکراه باشد فقط اکراه کننده تعزیر می شود.»

همانطور که مشخص است رابطه نامشروع جدا از عمل زنا است. عمل زنا صرفا به مواردی محدود می شود که زن و مرد نامحرم اقدام به برقراری ارتباط جنسی نمایند و هر گاه رفتار زن و مرد به برقراری ارتباط جنسی منتهی نشود، آن عمل از مفهوم جرم زنا خارج خواهد شد و در دایره مصادیق رابطه نامشروع قرار خواهد گرفت. البته نوعی از روابط نامشروع که رابطه نامشروع با دختر باکره می باشد قوانین متفاوتی با روابط نامشروع عادی دارد.

لازم به ذکر است که جرم زنا از جرایمی است که اثبات آن بسیار سخت بوده و نباید تفهیم چنان اتهامی به متهم باعث شود تا وی خود را در معرض مجازات زنا بداند. چرا که در بسیاری از موارد دیده شده است که متهم صرفا به جهت اینکه به جرم زنا متهم شده است، دچار هراس شده و بلافاصله به جرم رابطه نامشروع اقرار می نماید.

به عنوان مثال در یکی از پرونده های کیفری قاضی پرونده رو به متهم نموده و سوال پرسید که چرا شما با آقای … وارد رابطه زنا شده اید؟ متهم در مواجهه با این سوال و به جهت فرار از مجازات زنا سریعا اذعان داشت: آقای قاضی بخدا ما زنا نکردیم. ما فقط با هم دوست بودیم!

در این مثال به راحتی متوجه می شوید که بیان اتهام زنا در بسیاری از موارد باعث می شود که متهم صرفا به جهت محکوم نشدن به جرم زنا به سایر اقداماتی که حتی ممکن است جرم نباشد، به عنوان عمل مجرمانه اقرار می کند. از همین روست که تاکید می شود بدون مشورت با وکیل روابط نامشروع دادگستری از حضور از محاکم خودداری نمایید.

نکاتی در مورد جرم رابطه نامشروع

پس اولین نکته در خصوص جرم رابطه نامشروع جدا بودن آن از جرم زنا است. از همین رو ما در جرم رابطه نامشروع صرفا با رفتارهایی غیر از رابطه جنسی سر و کار داریم.

موضوع پایانی که ذکر آن در این باب ضرورت دارد، مجازات رابطه نامشروع است. همانطور که گفته شد مجازات اصلی این جرم شلاق از یک تا نود و نه ضربه می باشد. یعنی بسته به شرایط مختلف و چینش مراتب دفاع که بتواند قاضی دادگاه را به شرایط مساعد محکوم قانع نماید، می توان مجازات کمتری را برای محکوم در نظر گرفت. همچنانکه اگر این دفاع و شرایط محکوم از وضعیت بسیار مساعدی برخوردار باشد، می توان مجازات شلاق را حذف و آن را تبدیل به جزای نقدی نمود.

در نهایت باید دانست که هر چند محکومیت به مجازات رابطه نامشروع برای اتباع بیگانه واجد آثار ناگواری است، اما محکومیت به این مجازات برای اتباع ایرانی فاقد آثار تبعی بوده و هیچگونه محرومیتی به همراه نخواهد داشت.

درصورت داشتن هرگونه سوال در این مورد و سایر دعاوی حقوقی میتوانید از خدمات حقوقی کیاوکیل جهت گرفتن پاسخ خود استفاده نمایید.